Mark Tarlov, die films produceerde voor regisseurs als John Carpenter, Sidney Lumet en John Waters voordat hij Evening Land en andere wijnmakerijen oprichtte in Willamette Valley in Oregon en Centraal-Californië, stierf op 31 juli in zijn huis in New York na een strijd tegen kanker. Hij was 69.
“Hij was briljant en inspirerend en een visionair”, zei Larry Stone, die overlegde met en later voor Tarlov werkte bij Evening Land voordat hij zijn eigen wijnmakerij, Lingua Franca, oprichtte. “En zoals de meeste visionairs werd hij vaak verkeerd begrepen.”
Isabelle Meunier, de oorspronkelijke wijnmaker van Evening Land en nu partner in Lavinea, was het daarmee eens. “Mark had een geweldig vermogen om contact te leggen met mensen met een ongelooflijk diverse achtergrond om een unieke ‘cast’ te creëren binnen de wijnprojecten waar hij bij betrokken was,” zei ze. “Hij dacht constant out of the box, en die unieke ideeën waren inspirerend om te zien.”
Tarlov, geboren in Norwalk, Conn., in 1952, zat nog op de universiteit toen hij begon met het schrijven van toespraken voor de opperrechter van het Hooggerechtshof, Warren Burger. Na zijn afstuderen aan de Columbia Law School werkte hij als officier van justitie in Washington, DC, en als advocaat bij het Amerikaanse ministerie van Justitie.
Tarlov stapte over naar de entertainmentbusiness en produceerde in 1983 zijn eerste film, Christine, gebaseerd op de roman van Stephen King over een moorddadige Plymouth Fury uit 1958. Het was een matig succes. Later produceerde hij Stroom, Copycat, Seriële moeder en Cecil B. Dement, onder andere.
Tarlov kreeg de smaak voor wijn te pakken toen hij in Hollywood werkte. In die tijd waren de filmproductiebudgetten overvol met overtollig geld, waardoor hij de beste wijnen van Europa kon drinken, vertelde hij. Wijn Toeschouwer in een interview uit 2017. Tarlov was niet tevreden met het verzamelen en besloot wijn te gaan maken. Terwijl Copycat halverwege de jaren negentig in San Francisco aan het filmen was, bezocht hij restaurant Rubicon, waar Stone als sommelier werkte. Tarlov bestelde vaak dure Bourgognes, en Stone stuurde hem naar Pinots vanuit koele klimaatgebieden van Californië en Oregon.
Die wijnen raakten een snaar bij Tarlov, en het volgende decennium wisselden Stone en Tarlov van gedachten. Uiteindelijk kocht of huurde Tarlov wijngaarden in Sta. Rita Hills, de Sonoma Coast en ten slotte Seven Springs in de Willamette-vallei in Oregon, die al snel de focus werd van Tarlovs eerste wijnmakerij, Evening Land. Met Bourgondië’s Dominique Lafon consulting en Meunier die de dagelijkse gang van zaken op zich nam, kwam het debuut vintage uit 2007 met een plons op de markt.
Maar al snel bleek de wijnmakerij in te veel richtingen te worden getrokken. “Hij was niet echt een zakenman. Hij gaf niet om het geldgedeelte,” zei Stone. “Hij was gewoon een dromer en hij bleef dromen dromen.” Uiteindelijk werden zijn investeerders ongeduldig. Tarlov werd in 2012 gedwongen het Avondland te verlaten.
Hij lanceerde snel een ander merk, Chapter 24, met Louis-Michel Liger-Belair uit Bourgondië als adviseur. Een ander label, Rose & Arrow, volgde al snel. Tarlov kwam tot de overtuiging dat Pinot Noir helemaal draait om rock, met name vulkanisch gesteente. Hij ging op zoek naar wijngaarden in Willamette die het bodemprofiel hadden waarnaar hij op zoek was en bracht zeven verschillende Rose & Arrow Pinots uit in de debuutrelease, 2016.
Tarlovs profiel is de afgelopen jaren afgenomen naarmate zijn gezondheidsproblemen gecompliceerder werden. “Niets in termen van geld is hem ooit gelukt”, zei Stone. “Maar het bleek geweldig voor het maken van geweldige wijn.”
Tarlov laat zijn vrouw Judith, dochters Jessica en Molly en kleinzoon Harry achter.
Blijf op de hoogte van belangrijke wijnverhalen met Wine Spectator’s gratis Breaking News-waarschuwingen.
creditSource link
